Pagina's

vrijdag 22 december 2017

Zwangerschapskiloooo's, ik ga de challenge aan!

Zwangerschapskilo's een bekend probleem na de bevalling. Het valt nu bij mij zwaarder dan na de eerste zwangerschap. Wat mij behoorlijk in onzekerheid brengt in mijn dagelijks leven. Maar we gaan er wat aan doen! 

Het begin...

Voor mijn eerste zwangerschap was ik al flink afgevallen. Ik had een heel ander eetpatroon en ging elke dag hardlopen. Dat deed ik met plezier, het was een soort van verslaving geworden. Elke keer werd mijn rondje groter. Uiteindelijk liep ik de halve marathon van Amsterdam. Mijn eetpatroon bestond uit koolhydraat arm, heel veel smoothies en salades en geen vlees. Maar toen werd ik zwanger van mijn eerste Moos. De eerste periode ging het nog redelijk en had ongeveer tot 20 weken hardgelopen. Maar mijn eetpatroon veranderde al snel. Ik kreeg zin in koolhydraten, voor mijn gevoel had ik het ook echt nodig. Ik kon mij moeilijk beheersen in al het lekkers en had gewoon geen rem. Ik was dus uiteindelijk meer dan 20kilo aangekomen! Na de bevalling is het mij niet meer gelukt om alle kilo's kwijt te raken. Ik had namelijk al in mijn achterhoofd dat er toch wel snel een tweede ging komen...

Nou ik was net 9 maanden af en toen kondigde mijn tweede zwangerschap alweer aan. Aan sporten deed ik toen al bijna niet meer. Het was heel lastig te plannen met ons onregelmatige diensten. Ik heb mij niet gewogen vooraf de tweede zwangerschap en ook niet tijdens en ook niet erna! Helaas heb ik striae gekregen op mijn buik. Dat had ik namelijk niet na mijn eerste zwangerschap. En dan ook nog eens flink wat kilo's maakt mij niet blij. Heel eerlijk is het ook mijn eigen schuld. Ik nam gewoon een chocolaatje en  at chips en nam elk taartje aan wat ik aangeboden kreeg. Wel onwijs genoten en het boeide mij allemaal niet. 

Ik moet heel eerlijk zeggen dat het wel wat met mij doet. Ik kan mij moeilijk leuk kleden waar ik me aan irriteer. Ik houd namelijk van shoppen!! Het is nu alleen maar online, omdat ik behoorlijk depri word van pashokjes en TL-verlichting! Ik wil het liefst mijn hele lichaam camoufleren en bedekken. Hierdoor voel ik mij onzeker en uiteindelijk helemaal niet lekker in mijn vel. Wat word geuit in sombere gevoelens, verdriet, boosheid en weinig energie. Daarom neem ik nu de stap.

Waar beginnen we mee..

Niks gaat vanzelf heb ik mij laten vertellen. :) Ik ben begonnen met shoppen naar oversized truien. Want op dit moment pas ik maar weinig uit mijn kledingkast helaas. Ik vind het belangrijk dat ik mij comfortabel voel. Omdat ik nu 9 weken geleden ben bevallen, moet ik sporten rustig gaan opbouwen. Dus ben ik begonnen met wandelen, ongeveer 4/5km en minimaal 2x per week. Daarnaast ben ik begonnen met verschillende work outs binnen. Ik ga geen dieet volgen, maar juist een ander eetpatroon aannemen. Ik wil me zelf niet gaan uithongeren, maar juist weer bewust worden van wat ik eet. Ik ben me gaan verdiepen in het hormoon balans dieet. Heel kort uitgelegd veel groenten en het eten van onbewerkte voedingsmiddelen. Ik zal af en toe een blogpost uitwerken wat ik op een dag heb gegeten. Het is niet wat je zomaar even doet, nee het roer gaat om!


En ik heb van Tiny rituals stretchmark tommy cream gekocht. Want helaas heb ik ook van die mooie tijgerstrepen op mijn buik. Ik ben benieuwd of het minder word hierdoor. We gaan het uitproberen, misschien later hier meer over! (niet gesponsord)


Mijn doel is dat ik over ongeveer 6 maanden een resultaat heb geboekt waar ik mij lekker bij voel. Een heel breed begrip, maar ik moet mij nog wegen en meten. En natuurlijk komt er een before en after foto. Heb jij ook ervaring hiermee of zit je er ook middenin? Misschien heb je tips and tricks wat ik mee kan nemen in dit proces.


zondag 17 december 2017

Hoe gaat het nu met Moos en zijn slaap problemen?

En zo na een jaar niks van mij te hebben laten horen zijn we dan nu met zijn vieren. En om het weekend zelfs met zijn vijven. Weer een verandering in ons leven waar we toch even aan moeten wennen. Het besef dat het nog moeilijker is om je eigen tijd in te kunnen delen. En dan zal er velen zijn die denken: "dat weet je toch, voordat je er aan begint!?" Ja je weet dat het druk gaat worden, maar beseft het niet. Ik wil jullie graag vertellen over mijn ervaring hierover. Maar eerst wil ik over Moos zijn slapeloze nachten vertellen. Al eerder hierover verteld en hadden toen een manier gevonden wat even had geholpen. Maar helaas de slapeloze nachten heeft totaal 8 maanden geduurd.

"Op vrijdag 13 Oktober om 10.31uur ben ik dus bevallen van ons meisje Norah. Onze dame zat lekker warm in mijn buik, daarom werd ik op 42 weken ingeleid. Ik had altijd gedacht dat ze wel met 38weken zou gaan komen. Dus je kunt je voorstellen hoe klaar ik ermee was!(?)" 




Hoe gaat het nu met Moos en zijn slaap problemen?

Moos sliep de laatste dagen vooraf de bevalling bij opa en oma. Omdat ik meerdere malen gestript werd. Er was dus een kans dat zij zou komen. Ook waren we beiden kapot door alle slapeloze nachten. Want Moos werd meerdere keren in de nacht huilend wakker. En hij ging niet gelijk slapen als wij zijn kamer binnen liepen. Nee helaas, hij ging nog harder huilen en was niet te troosten. Dit was al 8 maanden aan de gang! Wij hadden van alles geprobeerd en op dat moment werd hij alleen stil als hij tussen ons in sliep. Ja ook wij hadden ons er "even" aan toegegeven. Ik sliep al echt "RUK" en toen al helemaal met hem tussen ons in. Waarop ik veel huilbuien kreeg, door die slapeloze nachten. Ik huil al snel als ik niet zwanger ben met weinig slaap. Kun je na gaan hoe dat ging tijdens mijn zwangerschap(!?) Bewondering voor mijn lieve vriend, die altijd maar rustig bleef.

Maar je gelooft het niet, nadat Norah was geboren heeft het nog een klein weekje geduurd. Achteraf gezien denk ik dat hij ook wel de spanningen heeft gevoeld van de zwangerschap. En daarnaast zijn er een rits tanden/kiezen bij gekomen. Wat denk ik ook wel een invloed op heeft gehad. Natuurlijk hebben we verschillende soorten zalfjes gebruikt voor zijn doorkomende tandjes. En geloof me, we hebben echt van alles geprobeerd tijdens de onrustige nachten. En wat eindigde op een behoorlijke frustratie en ergernis naar elkaar toe.


De oplossing..

Wat ik denk heeft geholpen is consequent zijn naar Moos. Overdag meer een rechte lijn trekken samen met mijn vriend. Daarmee bedoel ik nee is nee en als hij te ver gaat, krijgt hij een welbekende "time out". Zo leert hij overdag ook dat hij niet te ver kan gaan en wij als ouders de grens trekken. Want geef je overdag toe, dan denkt hij zeker dat hij in de nacht ook wel zijn zin krijgt.


Slaapritueel..

We namen meer de tijd met het naar bed brengen ritueel. Tijdens de laatste fles (ja die heeft hij nog steeds) gaat de tv uit als deze aanstaat. Ook kleden we hem meestal beneden al uit en trekken we hem zijn slaapzak aan. Na de fles even tanden poetsen en rent hij nog even weg. Ja hij kan rennen in zijn slaapzak.. Haha.. Daarna mag hij zijn knuffels "beer en hond" pakken waar hij standaard mee slaapt. Die gaan altijd mee naar beneden en slingeren dan ook overal rond. Daarna is het papa en Norah en/of bezoek gedag zeggen en gaan we naar boven. Eenmaal boven lees ik een verhaaltje voor die hij zelf heeft uitgekozen. En dan naar bed als een vliegtuig (nu kan het nog). Ik kijk Moos gewoon aan en geef hem heel veel kusjes. Als hij in bed is geven we nog even hand kusjes. En loop ik rustig weg en zeg nog vele keren; love you...slaap lekker..tot morgen... :)

En in de nacht hebben we Moos niet meer uit zijn bedje gehaald. Het enige wat we hebben gedaan is kort geruststellen en zeggen; "Moos gaat nu slapen" en verder niks. En dan liepen we weer de kamer uit. Aan het begin moesten we dit meerdere malen herhalen. En dat liep uit naar uiteindelijk 1 a 2 x per nacht naar helemaal doorslapen.

Serieus wat waren wij opgelucht en blij dat hij "eindelijk" doorsliep. Ondertussen zijn we 8 weken verder en hebben heeeeeeeel af en toe een uitschieter dat hij wakker word. En dan hoef ik alleen maar even te sussen een aai over de bol en te zeggen; "moos gaat nu slapen". En meneer slaapt weer lekker verder.


Wat deed ik misschien fout..

Aan het begin was ik tijdens het naar bed brengen al bang dat hij niet ging slapen. Of dat hij al zou gaan beginnen als ik de kamer uit liep. Ik was eigenlijk al gespannen en teveel bezig met een vaste slaap ritueel. Ik denk dat een kind de onzekerheid van de moeder of vader wel voelt. Ik durfde nauwelijks oogcontact te maken. Omdat het in vele adviezen staat beschreven. Of als ik eenmaal in bed lag dat ik niet aan hem durfde te denken. Want ik dacht dat hij het misschien kon gaan voelen en wakker kan worden(?!) Hoe gek jezelf wel niet kan maken. Kortom veelte veel bezig met slapen en allerlei angsten wat er zou kunnen gaan gebeuren. 


Mijn ervaring...

Dit is mijn ervaring wat ik graag met jullie wil delen. Wellicht help ik jullie ermee. Want er zullen meer ouders zijn met kinderen en slaap problemen. Eerst moet er wel alles uitgesloten worden waarom de kleine nou huilt(?) En heel belangrijk dat jij en je partner samen de zelfde richting op kijken. Ik wil tegen jullie zeggen houd vol en het gaat weer voorbij. Dit is geschreven uit eigen ervaring en het zijn dus geen feiten! Ik ben erg benieuwd hoe jullie ervaringen hiermee zijn. En of jullie er iets in herkennen?


zondag 10 december 2017

We zijn er weer, na een jaar weg zijn geweest(?)


Er is een hoop gebeurd afgelopen jaar. Ik ben er even tussenuit geweest omdat ik niet helemaal lekker was vanwege de zwangerschap. Later ging het allemaal wel weer, maar ben toen gewoon afgezwakt. Slecht excuus ik weet het! Maar je leest en ziet het goed het is niet meer alleen Moos! Op 13 Oktober 2017 ben ik bevallen van Norah, dat betekend dat Moos nu een zusje heeft. Nog een paar weekjes verlof en dan gaat het "echte" leventje weer beginnen. Het is even wennen en onze weg vinden met twee kindjes in de luiers. Maar genieten onwijs samen en zijn super blij dat dit ons geschonken is.

Mijn instagram naam heb ik daardoor veranderd naar norahenmoos. Maar laat mijn blog gewoon staan op mamaenmoos. Ik blijf namelijk lekker vertellen over Moos en dan nu met zijn zusje erbij! Houd mijn instagram in de gaten voor nieuwe blogberichten....! :)




zondag 22 januari 2017

De 10 leukste mama quotes, lees je hier!


Hieronder heb ik voor jullie 10 leuke mama quotes! Lees snel, want ik denk dat iedereen hier wel tegen aan loopt..

Bij mij komt ieder geval genoeg quotes hier bekend voor. Ik kan mij al gelijk vinden bij de eerste quote. Elke keer als ik de kans krijg om uit te slapen. Lig ik al om 07:00uur klaar wakker. En dan lig ik dus te wachten wanneer die boef nou eens wakker wordt. Want juist precies dan, kan hij wel langer door slapen?! 

(De quotes zijn geschreven door oppassen.nl.)



donderdag 12 januari 2017

Een warme muts gemaakt door oma


Niks leuker dan een dolle oma die verslaafd is aan haken. En het super leuk vind om haar kinderen en kleinkind te gebruiken als model. Mijn mama is gewoon een fanatieke blogger over haken. En heeft er heel veel plezier in. Een hippe oma kan ik jullie vertellen en ben dan ook super trots!

woensdag 11 januari 2017

Wij hadden een slaaptraining toegepast, en het werkt!


Er is weer van alles gaande bij ons in huis. Eigenlijk genoeg om over te vertellen. Ik heb van die dagen, dat ik eigenlijk te moe ben om iets te doen. Maar gelukkig zijn er ook steeds meer energieke dagen, dat ik juist zin heb om wat te doen. De moeheid komt het meest door de onrustige nachten. Ik heb eigenlijk nooit gedacht, dat de nachten nog steeds drama zouden zijn na14 maanden!? We hadden weer een bezoekje gehad bij het consultatiebureau. En dat stelt mij toch weer even gerust. Want hoe ga je daar nou mee om als ouder?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Blogger Template designed By The Sunday Studio.